კულტურის ტიპებია: სუბკულტურა, კონტრკულტურა, მარგინალური კულტურა, სასაზღვრო კულტურა, განაპირა კულტურა, ქალური/მამაკაცური (საწყისის მქონე) კულტურა,
ქართულმა ქრისტიანულმა კულტურამ განსაკუთრებული აღორძინება განიცადა IX საუკუნიდან, როდესაც სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოში(ტაო-კლარჯეთში, დღევანდელი თურქეთის ტერიტორია), ჩამოყალიბდა საეკლესიო-კულტურული ძეგლები: ხანძთა, ოპიზა, შატბერდი, იშხანი, ოშკი და სხვა.
ხანძთა
საქართველო უძველესი, მრავალსაუკუნოვანი და მდიდარი კულტურის მატარებელი ქვეყანაა, რაზეც მეტყველებენ ჯერ კიდევ ძველი წელთაღრიცხვის პერიოდში შექმნილი კულტურის ძეგლები და სხვადასხვა ხელოვნების ნიმუშები.
ქართული კულტურის რენესანსის ხანაა XII-XIII საუკუნეები. Aამ დროს აშენდა ხუროთმოძღვრების ბრწყინვალე ნიმუშები (გელათის, იკორთის, ბეთანიის, ქვათახევის ტაძრები, სვეტიცხოველი), დაიწერა არა მხოლოდ ამ ეპოქის, არამედ საერთოდ ქართული მწერლობის უბრწყინვალესი ნიმუში შოთა რუსთაველის “ვეფხისტყაოსანი”.
მცხეთის კათედრალის "სვეტიცხოველი", ერთ-ერთი უძველესი ორთოდოქსული ეკლესია საქართველოში.
<iframe src="https://docs.google.com/document/pub?id=1XodpuBpoh0RQGhW081-wqfp1d0MfZb4jH5j5BmggwEg&embedded=true"></iframe>
სურგულაძე, აკაკი. ქართული კულტურის ისტორიის ნარკვევები. - თბ. : ხელოვნება, 1989. - 20სმ.[MFN: 2711]
თემატიკა:
- ქართული კულტურის ისტორია;
- ქართული კულტურის ისტორია;
წ. 1. - 1989. - 510გვ. : 48ფ. ილ.. - რეზ. რუს. და ინგლ.. - ბიბლიოგრ.: გვ. 501-509 (231 სხწ). - 4მ.50კ., 30000ც.[MFN: 2710]
შინაარსი: ქართული ცივილიზაციის სათავეებთან; ქართული კულტურა ანტიკურ ეპოქაში; ქართული კულტურა ადრეფეოდალურ ეპოქაში((IV-X სს.); ქართული კულტურა XI-XII საუკუნეში; ქართული კულტურის დაქვეითების ხანა (XIII-XVIIსს); ქართული კულტურაXVIII საუკუნეში; ხალხის ყოფა ცხოვრება და კულტურა, მორალურ-ეთიკური ნორმები და ტრადიციები; ქრისტიანული რელიგია და ქართული ფეოდალური კულტურა; ქალის ფენომენი ქართულ ფეოდალურ ისტორიულ-კულტურულ პროცესში; ქართული ფეოდალური კულტურის მოდელირებისათვის
UDC: 008(479.22)(09)თემატიკა:
- ქართული კულტურის ისტორია;
- ქართული კულტურის ისტორია;